De Mouwentjes in New York! 20 april - 2 mei 2014

New York City, here we are
20 april

Zo'n 1,5 jaar geleden hebben we bij een zondagochtendontbijt elk onze reisdromen opgeschreven om de komende jaren na te streven. En daar stond natuurlijk NYC op. En nu gaan we dan! Maanden tevoren heb ik tickets geboekt bij AirBerlin. Vanaf Düsseldorf, da's 175 euro per ticket goedkoper.
Dennis en Youri hebben 2 weken schoolvakantie. Dennis is 2 weken terug met school lekker naar Rome geweest, is met zijn volleybalteam in de competitie kampioen geworden (en eerder tweede van Nederland!). Youri heeft zijn tweede basketballseizoen, waarbij Lesley de laatste wedstrijd een vinger brak, afgerond met een bioscoop- en KFC bezoek.
Marit heeft per 1 juni ontslag genomen bij het Flevoziekenhuis. En Tokkie, Plof en Chica leggen nu dagelijks 2 of 3 eieren ;-).
Met de Peugeot 3008 toeren we op het gemak naar Düsseldorf. Met Deutsche pünktlichkeit stijgt de Airbus op. Mooie videoschermen met touchscreen maken onze reis aangenaam! Film en series kijken en gamen helpen om de 8 vlieguren te doden.
Op JFK, waar ik zelf voor de derde keer ben (2x voor werk, 1x voor de Marathon in 2006), moeten we (weer) irritant lang wachten voor de douaniers die het stereotype beeld van de ambtenaar perfect bevestigen. Na ruim 1,5 uur hebben we dit weer gehad. De dollars moeten in de VS altijd rollen, en dat doen 400 stuks uit de geldautomaat. De metro brengt ons naar Manhattan. Hoe dichter bij, hoe meer (spaarzame) blanken, valt mij op.

Het is een raar moment om na een reis van 14 uur het metrogat van 3 Av uit te stappen, de filmische wereld van het kapitalistische wonder in.
Met onze koffers lopen we twee blokken naar 12th Street, waar ik via het nu populaire AirBNB een appartement heb geboekt bij ene Danny Messing. Om 18:30 uur gearriveerd (voor ons al 00:30 uur) bel ik hem op. De sleutels liggen onder de deurmat in het portiek beneden. En zo komen we binnen. Een klein en net appartement, dat de komende 5 dagen als uitvalsbasis zal dienen.

Na een klein uur gaan we de straat op. Het is nog licht. We belanden in een drukke pizzeria, het is zondagavond dus uitgaansavond. Zo rekken we nog lekker de tijd, want we moeten zsm 6 uur tijdsverschil in ons bioritme verwerken.

Ik haal nog een ontbijtje voor morgenochtend, want we zijn vast wakker voordat de supermarkten open gaan, Oh, maakt niet uit want de superstore die ik gevonden heb is altijd open...

Om 21:00-21:30 uur, voor ons al 02:00-02:30 uur, gaan de oogleden dicht.