Dag 3. Vis, tempels en Japanse show

Dinsdag.
Om 07.30 uur pakken we de trein en metro naar Tsukiji om de beroemde vismarkt van Tokyo te bezoeken. We mikken niet op de tonijnveiling, want daar worden maar 120 mensen toegelaten en je moet er echt al om 04.30 uur zijn om redelijk zeker te zijn van toegang. Dat vinden we wat te gortig. In de trein zijn we zelf de bekende sardientjes in een blik. Spitsuur! We drukken ons een coupe in, Youri en ik kijken elkaar aan. Veel vrouwen hier he? Nee, alleen maar vrouwen! Zitten we in een alleen voor vrouwen bestemde coupe. En er is nauwelijks meer uit te komen! Een paar stations later dringen we ons door het vrouwelijk schoon en verplaatsen ons naar een normale wagon. Dennis blijft dapper bij Marit in de vrouwencoupe staan.
Op de Tsukiji vismarkt, met een dagelijkse verhandeling van 2400 ton vis de grootste ter wereld, is het een bedrijvigheid alom. Als je niet oplet word je zo van je sokken gereden door allerlei snelbewegende voertuigjes met of zonder vis. Vanaf 09.00 uur kunnen we de wholesalemarkt op. Da’s groots! Tonijnen worden ter plekke gefileerd. Zeeslakken zo groot als struisvogeleieren bewegen op en neer. En veel andere vreemde zeedieren zien we al dan niet nog bewegen.
We nemen de metro naar Asakusa, ondertussen sushi kopend bij een winkeltje. Asakusa is een wijk waar de moderniseringsslag sinds de jaren 70 grotendeels aan voorbij is gegaan, op de Tokyo Sky Tree na. En in het midden staat de beroemde Senso-Ji tempel. De oorsprong gaat terug tot 628. In WOII is de tempel door de geallieerden gebombardeerd en in 1950 weer opnieuw opgetrokken. Aan betekenis lijkt het weinig verloren te hebben, gezien de enorme drukte. Het is, hoewel niet echt oud, wel een mooi complex. Doet mij wat denken aan China. Marit en ik bezoeken het complex, terwijl Dennis en Youri uitrusten (lees: gamen. Cultuurbarbaren!!).
Marit en Youri nemen de metro en trein terug naar het appartement. Dennis en ik maken een wandeling door de wijk Yanaka, dat miraculeus genoeg zowel de Grote Kanto Aardbeving van 1923, als het WOII bombardement van de geallieerden als de grote stadsvernieuwing hierna heeft overleefd. Nog lekker authentiek dus. Er is een flinke begraafplaats, wat mystiek aandoet. En veel tempels, meer dan 100. Het is een soort openluchtmuseum. Het is een mooie, relaxte wandeling door een hele rustige wijk.
Terug in het appartement rusten ook wij wat uit. Maar niet voor lang. Ik heb gisterenavond namelijk kaarten besteld voor een show in het Robot Restaurant (Shinjuku-ku) in de uitgaanswijk Shinjuku. Dus verplaatsen we ons met de trein in 20 minuten daar naar toe. Waar zou deze stad zijn zonder trein en metro! Ideaal vervoer. En lekker rustig, want niemand praat (en gebruikt de smartphone des te meer). We vallen als lang gezin ongetwijfeld op, maar de Japanners laten dat zeker niet blijken. Ze kijken ons niet eens aan.
De wijk is een grote happening van cafe’s, clubs, restaurants, neonverlichting en 100 Yen shops haha. Het is even zoeken naar het Robot Restaurant, maar het behulp van enkele Japanners (die inderdaad slecht tot geen Engels spreken) lukt dit wel weer. De show is een groot gekkenhuis. Een kermis van felle kleuren, keiharde muziek, gegil van de Japanse danseressen en het wapengekletter van robots. Rare lui, die Japanners!
Daarna struinen we nog wat rond in de wijk en eten Japans en Koreaans aan een soort bbq/gourmettafel. Gezellig! En zo hebben we vandaag weer ontzettend veel gezien, gedaan en beleefd. Op het Tokyo National Museum na hebben we alle belangrijke en leuke wijken van Tokyo al bezocht. Morgen gaan we een dag de stad uit.