Boottocht en naar de ananasboer
Door: Max Mouwen
Blijf op de hoogte en volg Marit, Max, Dennis en Youri
27 Juli 2017 | Costa Rica, Sarapiquí
Het regent flink, net als vannacht. We hebben al veel regenbuien en onweer meegemaakt, soms ook echt hefig in de nacht. Meestal kortdurend, hooguit een uurtje, maar dit keer urenlang.
Gelukkig heeft de boot een dak en samen met een Duits gezin gaan we aan boord. De gids is niet erg spraakzaam maar gelukkig compenseren zijn ogen zijn gebrek aan spraakwater. We zien inguanas, verschillende soorten vogels en voor het eerst grote Kaaimannen van ca. 2,5 meter aan de waterlijn. Bij één stuurt de gids zo dichtbij dat hij het water in glipt. Van bewegingloos naar razendsnel, net Usain Bolt.
Na een kleine 2,5 uur zijn we weer terug en wijst de gids ons tot slot nog op een luiaard. Wat zijn die toch leuk!
We halen wat broodjes bij de plaatselijke bakker en peuzelen die in de lodge op.
Om 14.00 uur rijden we 1,5 km en dan 3 km van de weg af naar Finca Sura. Daar geeft men rondleidingen over de ananasplantage.
We rijden een prachtige vallei in met een sprookjesachtige tuin.
De boerenfamilie heet ons welkom en Don Rodolfo, de eigenaar en vrolijke ananasboer, leidt ons en een Fransman met veel geduld en vrolijkheid rond door zijn 9 hectare landschap. Hij spreekt nauwelijks Engels, maar gelukkig kan Marit alles wel vertalen vanuit het Spaans.
Wat een prachtig gebied. Er is een Talapia visvijver voor de toeristen, een paar vakantiehutjes, een prachtig tropisch bos, een soort elfenbos er naast (bijna een scene uit Lord of the Rings) en heel veel andere soorten planten: kaneel, vanille, peper, cacao, koffie, rubber, lemongras etc. Het meest bijzondere is een wandelende palm! Deze kan per jaar 5 cm verschuiven over de grond om zoveel mogelijk zonlicht te pakken. Hoe bijzonder is dat. Don Rodolfo heeft het allemaal!
En dan die ananassen nog natuurlijk. Je neemt een scheut van een bestaande plant en zet die in een droog bed, zoals asperges. De ananas vangt het regenwater op en groeit in 12 maanden naar een bloem die dan . de ananas wordt. Een ananasplant geeft 2 jaar jaarlijks een vrucht en dan is het over. 40% van de oogst gaat verloren door insecten en vogels, rancoons, apen etc. die er van snoepen.
En van de 60% hebben wij van de lekkerste mogen proeven. Kleine, gele. Heerlijk zoet! Zelfs Dennis, die er echt niet van houdt, proeft er van. Rodolfo vermaakt ons verder nog met het drinken van rietsuikersap, een drankje van familie van de tomaat en een door oma gebakken ananas cupcake. We kletsen nog wat met de familie en nemen afscheid.
Wat een geweldig leuke tour was dit. Hulde aan ananasboer Rodolfo en zijn familie!
Terug in de lodge relaxen we wat en eten voor zover de magen het aankunnen.
Morgen reizen we verder naar La Fortuna.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley