Guilty pleasure & Everglades

Het is een klein half uur rijden van Homestead naar de belangrijkste ingang van het park, het Ernest F. Coe Visitor Center. Even later betalen we $25 entree en rijden het park verder in. De Everglades is eigenlijk een groot moerasgebied, als het ware een heel brede zeer langzaam stromende rivier. Pas vanaf 1917 zijn er wegen aangelegd en hebben sommige dappere boeren zich er gevestigd. Daarvoor was dit gebied gewoon niet interessant en konden de gevluchte Seminoles Indianen er een tijd rustig leven. De nu keurig aangelegde wegen brengen ons langs allerlei trails, waarvan de eerste, de Aningha Trail, gelijk al de mooiste is. Daar zien we schildpadden, vogels, een slang en een alligator, vlak langs het wandelpad. Gelukkig heeft hij geen honger. En wij ook niet, haha.

We rijden in etappes naar Flamingo, een bezoekerscentrum aan de kust. We lopen op vlonders over droge delen, waterige delen, zompige delen, mangrovebossen, langs meren etc. Heel mooi. Het is vandaag weer prachtig weer, genieten!

In het haventje van Flamingo zwemmen krokodillen en zeekoeien rond. We vallen er gelukkig niet in.

Op de terugweg naar Homestead rijden we door het hier aan vast gegroeide Florida City. Best vaak zien we een politieauto rijden en denk ik wel eens, kunnen we niet eens aangehouden worden door een heuse cop! Maar dat gebeurt natuurlijk niet. In Florida City is een klein Pioniersmuseum, dat door vrijwilligers gerund wordt. Een alleraardigste Amerikaanse leidt ons rond. Haar 93-jarige vader is vroeger uit Key West hier naartoe gekomen, en zij is hier geboren toen ze 6 maanden was.

Rond 1910 kwamen hier de eerste 'homesteaders', een Amerikaans werkwoord voor iets als jezelf vestigen met een stuk land, een huis erop bouwen, een paar jaar zaaien en oogsten en een gezin stichten.
Er was toen nog helemaal niets, behalve een zompig moeras en heel veel muggen.
Het museum bevat oude foto's, voorwerpen, huismeubilair etc. Geweldig leuk! Het is ook de eerste dag vrijwilligerswerk voor een dame uit...Nederland. Lochem. Verliefd geworden op een Amerikaan en in 1972 geëmigreerd naar Homestead.

Dit soort onverwachte leuke ontmoetingen zijn de pareltjes in een vakantie.

Terug in Floridian Hotel neem ik kort een duik in het zwembad. Daarna relaxen we wat op de kamer. Het is al weer 18.00 uur.

Mooie vakantiedag! 's Avonds gaan we Italiaans eten. Het op Tripadvisor gekozen restaurant weten we met maps.me niet in 1x te vinden. Dan zitten we vol in de lampen! Rood en blauw zwaailicht wisselen elkaar af. Marit zegt 'rij ff aan de kant, hij moet er langs'. Maar nee hoor, hij moet ons hebben! Ik stuur de auto een zijstraat in en parkeer hem aan de kant. Raampje open. Cop: 'May I see your driver license'?! Ik pak mijn rijbewijs en hij ziet daardoor dat we toeristen zijn. De gespannen sfeer ontdooit onmiddellijk. 'Oh, no problem. You were driving your car into a one way street.' De nette cop biedt ons nog zijn verontschuldiging aan voor het ongemak en wijst ons de goede weg naar het restaurant. Ook hier is de politie (meestal) je beste vriend.
Toch maar oppassen met die guilty pleasures!