Dag 27: Odaiba en weer Harajuku en Shibuya

Wat later in de ochtend vertrekken we naar Odaiba, een kunstmatig eiland aan de zuidoostkant van Tokyo. Eens gecreeerd om er een fort op te bouwen, nu een groot gebied van wolkenkrabbers, pretparken en musea. Supermodern Tokyo dus. Dit lijkt op zichzelf al de grootte van Manhatten te hebben. Een onbemande metro brengt ons er heen. We bezoeken Miraikan, het National Museum of Emerging Science and Innovation. Een soort NEMO zeg maar. Leuk. We zien daar Android, een op de mens lijkende robot. En zien een fantastische demonstratie van Asimo, gemaakt door Honda. Goh, wat loopt die al echt! We nemen metro en trein naar de westkant van Tokyo. Bij Harajuku stappen we uit en bezoeken we Meiji Jingu shrine in Yoyogi Park. Keizer Meiji (1852-1912) werd op 15-jarige leeftijd de 122ste keizer. Hij is de overgrootvader van de huidige keizer. Hij en zijn vrouw waren zeer geliefd. Meiji omarmde na de eeuwenlange isolatie van Japan westerse invloeden. Hij promootte relaties met westerse landen en steunde de Japanse civilisatie en introductie van westerse technologie. Zo droeg hij ook vaak een pak, at westers eten en was dol op een Frans wijntje. De grote tuin met tempel is door vrijwilligerswerk na de dood van keizer en keizerin in 1920 aangelegd. De tempel is niet geweldig mooi, maar des te meer betekenisvol in de Japanse maatschappij.
We lopen weer door Takeshita-dori. De tieners zijn niet zo uitbundig uitgedost (of we zijn er al aan gewend), maar het is dan ook nog geen weekend. Wel erg gezellig. Dennis en Youri kopen grappige zonnebrillen en Dennis een mooi T-shirt.
We lopen door naar het spetterende Shibuya en brengen daar de vooravond door in dit wervelende stadsdeel van neonlicht met veel vertier zoekende en kooplustige Japanners en ook best wel veel toeristen. Waar laten de Japanners toch al die aankopen in hun klein bemeten appartementen!?
Met de Ginzalijn reizen we in een half uur weer terug naar ons station. We zijn melig. Youri en Marit zetten hun grappige zonnebrillen op. Wat in de hoofden van die Japanners omgaat zullen we nooit weten, want we zien geen reactie… Om 20.15 uur zijn we weer in ons appartement. Moe maar voldaan. Dit is helaas al weer onze een-na-laatste dag in Japan! Die 4 weken vliegen om. Grrr.