Dag 28:National Museum en Imperial Garden

Ik haal een ontbijtje in de supermarkt wat we in het appartement opeten. De broodjes zijn op de gok, we weten lang niet altijd wat er eventueel in zit. Zo treft Marit een broodje met curry op de vroege ochtend aan. Geen nood, vreetschuur Youri is in de buurt.
Iets tegen half elf gaan we op pad. Tokyo is als een oven vandaag, wat een hitte! 34 graden met een gevoelstemperatuur van 42 graden. We wandelen ons in het zweet naar het park bij Ueno en bezoeken het Tokyo National Museum. Daar draait de airco gelukkig op volle toeren. Dit museum is aardig maar kan zich niet meten met nationale musea in veel andere landen waar we geweest zijn. Maar ook weer niet te missen. Het is zaterdag en veel Japanners zijn ook in het park. Het is een gezellige drukte. Met de trein belanden we op Tokyo Station. Dit station is zojuist pas volledig gerestaureerd opgeleverd, nadat ook dit in WOII gebombardeerd is. Het wordt zo steeds duidelijker hoeveel bommen de geallieerden destijds op Japan hebben gegooid en welke enorme schade dit heeft toegebracht. Achteraf zo zonde, Japan! We eten in de buurt Japans: rijst, miso soep, stokjes vlees en vis, gezuurde wortelschijfjes en nog een prutje. Wel fijn dat, hoewel de drang naar westers voedsel er altijd wel is, we het Japanse eten blijven waarderen.
We splitsen voor 1,5 uur. Marit, Dennis en Youri willen graag winkelen en ik wil de Imperial Garden nog bekijken. In de bloedhitte loop ik een flink stuk naar de Imperial Garden. Het deel waar het paleis is is afgesloten voor het publiek. Wel kan ik de Nijubashi brug zien; vanaf deze brug werd in het Edo tijdperk alle afstanden van/naar Tokyo gemeten. Ik wandel door de East Garden. Nu een park, eens een levendige kasteelstad.
In het winkelgebied naast Tokyo Station onder de grond spreken we weer af. We wandelen in de koelte van de airco rond en kijken nog steeds onze ogen uit. Nu vooral op een food afdeling. Koekjes, sushi, taartjes, snoep, salades, chocolade etc. etc. Het kapitalisme lijkt in Japan uitgevonden.
We eten er voor de laatste maal Japans en nemen via de Ginza Line metro terug naar Inaricho. `s Avonds pakken we onze spullen alvast in voor ons vertrek morgen en spelen Rummikub.