Surfen en naar het noorden

Om 07.30 uur zijn Dennis en ik al weer bij de surfschool. We gaan nog ruim een half uur in de zee oefenen met het surfen. Youri heeft teveel spierpijn en heeft hierdoor geen zin om mee te gaan.
Het gaat best aardig, het blijft belangrijk de tips van gisteren goed uit te voeren. De golven zijn ietwat hoger dan gisteren. Goeie ochtendfitness!

Daarna ontbijten we met z'n vieren voor de laatste keer in de lodge en vertrekken om 09.30 uur voor een langere rit naar het noorden.
De eerste ca 100 km rijden we dezelfde weg terug door het mooie heuvelachtig en supergroen gebied als dat we van Monteverde afkwamen, en rijden dan een stuk van de Interamericana Norte snelweg, die een deel is van de Panamerikaanse highway tussen Noord- en Zuidamerika. Die zou ik nog wel eens in zijn geheel af willen rijden.
Snelweg dacht ik, maar het eerste deel is 1-baans, en daarna wel 2-baans maar mag je officieel nog steeds niet harder van 80 km/uur. Het is warm, 33 graden.

We rijden nog 15 km voorbij de afslag die we eigenlijk moeten hebben, want Quetzal (onze reisorganisatie) heeft ons getipt om een stukje om te rijden naar Llanos de Cortes, een mooie waterval. Met enige moeite en navraag vinden we de juiste - slecht aangegeven - afslag. Daar betalen we een vrijwillige donatie en 2000 colones parkeergeld en lopen naar beneden. En daar aanschouwen we, samen met zo'n 20 andere (vooral westerse) toeristen, een prachtige waterval. Zo mooi dat het vast wel eens voor een filmlocatie is gebruikt. Lekker koel water. We hebben geen zwembroeken mee.

We rijden het stuk snelweg terug en nemen de 1-baansweg naar Bijagua, een dorp in het noorden van Costa Rica. Mooie route.
Dan arriveren we bij Celeste Moutain Lodge. Dit is een prachtige ecolodge die 10 jaar geleden door de Franse eigenaar en zijn Braziliaanse vrouw is opgebouwd, 5 km van het nieuwste nationale park van Costa Rica, Parque Nacional Tenerio. Goed voor de werkgelegenheid en lokale toeristische ontwikkeling. Het is een prachtig ontworpen lodge met uitzicht over een vallei en een eigen trail van 2 km. Na het inchecken kunnen we nog net mee lunchen. Dat wordt een feest. De lodge is volpension en staat bekend om zijn uitstekende keuken. We lunchen echt heerlijk!
Daarna lopen we de trail af. Leuk maar helaas zien we weinig dieren, wel 2 brulapen. Youri ziet nog het meeste aan vogels en insecten en nog een kikkertje van 1,5 cm dat op een blaadje lijkt.
Ook 's avonds eten we weer uitstekend. Aan lange tafels met zo'n 24 andere toeristen. Erg goed! Alleen eet Dennis niet mee. Hij is weer flink misselijk geworden, moet weer overgeven en voelt zich enorm beroerd. Vroeg naar bed dus.

Pim en Sabine kennen we uit Weesp en hebben we 22 jaar geleden voor het laatst gezien tijdens een bezoek van ons aan hen om over onze reis naar Nepal te kletsen. Ze zijn nu ook op rondreis in Costa Rica en toevallig nu ook in Bijagua. Ze komen om 20.30 uur bij ons langs. Erg leuk om al onze reiservaringen te delen.