Otranto, Gallipoli, Galatina en prachtig Lecce

Na het hotelontbijt rijden we richting de kust. Vandaag zal grotendeels de zon schijnen. Heerlijk! Aan de kust in het dorp San Cataldo wandelen we over de markt en kopen aardbeien.
Dan rijden we langs de mooie kust van Salento, de zuidelijke streek van Puglia, af naar beneden. En stappen regelmatig uit. Wat een blauwe zee hier. We arriveren in Otranto. Slechts 80km scheidt dit stadje van Albanie, en dus was het een belangrijke havenstand tussen Italie en de Orient. Zo is ook menig Kruisvaarder vanaf hier per boot naar het Heilige Land vertrokken.
We lopen langs de haven van Otranto en verkennen het oude gedeelte rondom een fort. Prachtig.
We lunchen met een salade en slenteren terug naar onze Fiat Qubo.

Dan rijden we van de oost- naar de westkust. Naar Gallipoli. De foto’s die we van dit volgebouwde schiereiland heb gezien maakt ons nieuwsgierig. We parkeren onze auto op het schiereiland en verkennen dit stadje, wat vanwege lage belastingen op lampenolie (gemaakt van langdurig bewaarde olijfolie) een zeer welvarende periode doormaakte in de 16e en 17e eeuw. De lampenolie werd geëxporteerd naar vooral de Baltische staten, Rusland, Engeland, Nederland. Totdat later petroleum werd ontdekt en teveel concurrentie bood.
We vinden Gallipoli zeker interessant, maar niet bijster mooi. We bezoeken nog een mooie Barokke kerk.
Dan kachelen we, het is al weer namiddag aan het worden, terug richting Lecce. In Galatone, wat volgens de gids een erg mooi stadje is, stappen we uit. Nou echt mooi vinden we het niet. Wel is er een een soort van carnaval in opkomst. Het centrum stroomt vol, maar Marit wil hier niet op wachten en vindt uit dat we in Galatina, 8,6 km verder, hadden moeten zijn! Ik had 2 plaatsnamen verwisseld…
Wij naar Galatina. Da’s op zondagnamiddag uitgestorven en winderig, maar de oude binnenstad moet mooi zijn, maar we zien het niet. Niet na wat we al gezien hebben. Wel bezoeken we 2 kerken en scoren een lekker Italiaans ijsje.

We rijden terug naar ons hotel Aloisi in Lecce en rusten een uurtje uit. Snurk. Om 19.15 uur rijden we naar het centrum van Lecce. Het is er enorm druk, met geluk vinden we snel een plekje. In het centrum ziet het zwart van de mensen! Al snel wordt het donker. De binnenstad is prachtig verlicht en we bewonderen de schoonheid van Lecce. Wat een mooie stad zeg! We zien mooie steegjes, het Romeinse amfitheater, 2 Griekse kerken, veel pleinen, andere grote kerken en vele mooie straatjes. En na lang zoeken vinden we eindelijk het allermooiste Piazza de Duomo. Een prachtig plein in Barokke stijl opgetrokken. Een parel, die zich laat meten met pleinen als die van Sienna en Salamanca.

We eten in het centrum en zijn pas om 23.00 uur weer terug in het hotel. Een mooie, volle dag vol belevenissen.