Conversano, Egnazia, Ostuni, diner in Alberobello

Eigenlijk wilden we vandaag naar de kust gaan, maar omdat het een bewolkte dag met wat regen wordt veranderen we ons plan. We rijden eerst naar Conversano. Ook weer een mooie stad. Deze verken ik kort alleen, Marit is vermoeid.

Van Coversano rijden we naar Egnazia. We bezoeken eerst het museum. Interessant. Gnathia (Egnazia) maakte eens deel uit van Groot-Griekenland. Het was een klein stadje met een natuurlijke haven. Er is van alles opgegraven, waaruit veel internationale handelsstromen herkend zijn. Met name de begraafplaats is enigszins bewaard gebleven. We duiken een oude tombe onder de grond in.
De havenstad lag voor de Romeinen op een strategische locatie, op het punt waar de Via Traiana de Adriatische Kust bereikte. Dus die hebben naast de Griekse opgraving een stadje gehad. We bezichtigen de ruïnes. Een oude weg, een forum, huizen, een tempel.
Later hebben de vroege Christenen zich er gevestigd. Zo heeft er een kerk gestaan.
De plaats werd in de Middeleeuwen volledig verlaten. De streek leed onder invallen door Vandalen en Saracenen, werd getroffen door een malariaplaag en was het slachtoffer van een oorlog van keizer van het Roomse Rijk Lodewijk II van Italië tegen de Saraceense bezetters in de streek.
Kortom, veel historie op een paar hectare.

Van Egnazia rijden we naar Ostuni. Een prachtplaats op een heuvel. Veel mooie oude gebouwen, leuke straatjes. Ook weer zo’n parel in Zuid-Italië.
We wandelen rond tot we moe zijn. Dan rijden we terug naar Alberobello en gaan eten bij Trattorio Casa Amatulli en eten een fantastisch lekker en rijk menu voor 25 euro incl. water en wijn. Twee voorgerechten, twee hoofdgerechten en een nagerecht. Propvol verlaten we het restaurant, maar niet voordat wij reuzen met de kleine restauranteigenaar op de foto zijn gegaan.
Een supergoede recensie op Tripadvisor waard (waar het al een 5e plek heeft).

Op weg naar de auto valt Marit ineens op de grond. Ik denk gelijk aan haar pols, maar Marit aan haar knieën. Ze had haar enkel verzwikt. Even had ze wel pijn aan haar knieën, maar het lijkt mee te vallen.