Budapest per fiets & blindenmuseum

Nadat we onze fietsen op de auto hebben geplaatst rijden we weer, zoals gepland, een tweede dag naar Budapest. Nu parkeren we in Pest. We fietsen naar een grote overdekte foodmarket uit 1897. Een mooi stuk historie! Ik koop een riem en wandelen lekker rond. We kopen er strudel.
Vanaf hier lopen we de grote winkelstraat van Budapest in. Het is te warm om in de zon te lopen. Dus veel in de schaduw lopen! We happen een toeristenmenuutje weg en fietsen langs de Donau het centrum weer in en vanaf daar naar het Heldenplein, ook - in 1896 - aangelegd ter viering van de 1000ste verjaardag van Hongarije. De bouw van het Millenniummonument duurte van 1896 tot 1922.
Achter het monument ligt het Varosliget (= stadspark), het grootste park van Pest. We fietsen er doorheen. Het is niet zo goed onderhouden. Wel staat er een sprookjesachtig slot, de Vajdahunyaburcht. Ook gebouwd voor het grote feest van 1896. Het is een kopie van een kasteel in Roemenië. En er is het prachtige Szechenyibad, een hotspring bad met 37 graden water. Te warm voor ons om er in te poolen op deze hete dag.

In 50 minuten fietsen we terug naar het centrum en de Donau weer over, naar Buda. Daar heb ik een blindenmuseum geboekt om 17.00 uur. Precies op tijd zijn we er. Een Hongaarse, die vanaf haar 9e door een genetisch defect blind is geworden, leidt ons met een groepje Amerikanen rond in een pikkedonkere ruimte. We verkennen een woonkamer en een badkamer. We steken een kruispunt over en lopen tegen een auto aan. En we wandelen door een soort bos met beelden die we moeten proberen te herkennen. Heel unheimisch allemaal! Aan het eind, in een pikkedonkere bar, kunnen we onze gids allerlei vragen stellen. Informatief en tegelijkertijd confronterend. We zijn heel blij dat we hierna gewoon weer kunnen zien, en hebben ietsiepietsie mee gekregen van het leven van een blinde.

Langs en over de Donau fietsen we terug naar onze parkeerplek. Op de terugweg stoppen we bij McDonalds.