Dag 15: Capitol Reef-Moab

Omdat de Scenic Drive dus gesloten is besluiten we vandaag direct door te rijden het park uit.
Maar niet nadat we uitgebreid de woning van meneer Gifford hebben bekeken, een appeltaartje hebben gekocht en appels in de boomgaard hebben geplukt.
We bekijken in Capitol Reef (een aanrader) wel nog uitgebreid de Surphur Creek Canyon, het schooltje van de mormonen en prehistorische rotstekeningen van de Fremont Indians.

De highway 24 doet ons het prachtige Capitol Reef verlaten aan de oostkant. Marit heeft nog een lumineus idee: goud zoeken in de Fremont River en rijk terugkomen!
Vanwege de regen stroomt de rivier aardig. Het water is mooi roestbruin gekleurd. Met een kom wassen Marit, Dennis en Youri zand en stenen schoon in een metalen kom. Net echt! Helaas is er geen sprake van beginnersgeluk.

Oh oh, ook die highway 24 is fantastisch. Hij brengt ons grotendeels door woestijngebied.
In allerlei soorten en maten. Dunbegroeid, nauwelijks begroeid. Grijs, roodbruin, bruin, lichtgeel. Gruis, zand, rots. Grote vlakten, hoge bergen, diepe canyons. Als je nooit in een woestijngebied geweest bent kun je het je niet voorstellen hoe prachtig en gevarieerd dit is. Zeker in zuid-west USA.

Het enige dorpje dat we passeren is Hanksville. In sommige oases/groene valleien komen we ook boerderijen tegen, die er soms erg armoedig en er in elk geval bijzonder eenzaam uit zien. Hoe kunnen mensen in dit harde klimaat leven?! Marit denkt dat dit allemaal criminelen op de vlucht, contactgestoorden danwel een combinatie hiervan zijn.

We passeren de ghost town old Giles. Mormonen hebben hier tussen 1883 en 1919 gewoond. In 1909/1910 stroomde de Fremont River hier zo over dat men het water en daarmee de irrigatie (waar de mormonen zo goed in waren) niet onder controle kreeg. De 200 bewoners vertrokken een voor een.
Wat een geweldig stukje historie.

We rijden nog een een prachtig stuk woestijn, waar veel mensen met een aanhanger met boot doorheen rijden van/naar Lake Powel, om dan de grote 70 snelweg naar het oosten te nemen richting Green River. Dan naar het zuiden langs Arches richting Moab.

In Moab vinden we een plekkie op Canyonsland Campground in het stadje zelf. Het is weer flink warm. De kinderen en ik gaan afkoelen in het zwembad, terwijl Marit haar foto's bijwerkt op de laptop.

Achter de campground bevindt zich het sportveld van de enige highschool van Moab. Het wordt een drukte van belang, want er is een american football derby van de Red Devils tegen de plaatselijke rivaal. Nou ja plaatselijk voor Amerikaanse begrippen dan, want iemand vertelt mij dat dit 1,5 uur rijden is!
Natuurlijk nemen we een kijkje in de keuken van de Amerikaanse sportcultuur.
Leuk om mee te maken.

Dan lopen we het centrum in om superlekker te eten bij de plaatselijke Mexicaan. In het donker lopen we terug. De football wedstrijd is nog steeds bezig. Het gaat niet zo goed met de Red Devils: 12 - 47...

's Nachts slapen we weer eens met de airco aan. Het is warm in dit gebied. Dit belooft wat voor morgen als we Arches gaan bezoeken.

Als we nog wat lezen voordat we in slaap vallen wordt op de camper geroffeld. En nog een keer. Indianen? Als ik door een luikje kijk zie ik iemand staan. Een Amerikaan. Excusez moi, signor'. Verkeerde camper. En geen talenwonder, deze man.