Dag 16: Arches

's Ochtends 08.15 uur rijden we Arches in. We ontbijten bij Park Avenue, het eerste uitzichtpunt. Prachtig. We maken een praatje met een Amerikaanse met Nederlandse grootouders. Van Nierop, uit Groningen. Zij uit Chicago. Gezellig hoor, die Amerikanen. En ja, uit Groningen wil je natuurlijk altijd emigreren ;-).
Dan rijden we langs versteende duinen (ja, het bestaat echt!) naar Balanced Rock, een beroemde grote steen die op een pilaar bijna staat te wiebelen. We kunnen niet bewijzen dat deze rock zal vallen, want dat zal vast zijn nadat de mensheid al lang uitgestorven is. Geologosche bewegingen kennen immers lange tijdslijnen. Bijzonder dat we vaak tegen steensoorten aankijken die minstens tientallen miljoenen oud zijn. En dan is een paar duizend jaar menselijke hoogcultuur natuurlijk een heel klein golfje in een hele grote zee. Trouwens, eens was het hier zee!

In de Windows Section wandelen we in de hitte naar Double Arch. Magnifiek hoe die bogen er uit zien en vooral hoe ze door erosie ontstaan zijn.
We rijden via Wolfe Ranche naar Delicate Arch, de boog die het symbool is van de staat Utah. De boog prijkt op alle nummerborden.
Het is midden op de dag en te heet om de 4,8 km te lopen. Dus dit plannen we voor vanavond.
We rijden in de hitte door naar Devils Garden, het meest noordelijk berijdbare punt van Arches. Prachtige rotsformaties vormen het landschap. Tussendoor een grote zoutvallei. De zoutbodem van soms wel 1000 m dik is een van de oorzaken van de geërodeerde vormen. De zoutlaag is zachter dan de rotslagen erboven, dus is de aarde wat gaan verzakken links en rechts. En de regen, wind, zon en vorst deden hun werk.
We bekijken de Sand Dune Arch. In Devils Garden lunchen we.

Dan rijden we het park uit, terug naar de camping in Moab om ons in het zwembad te vermaken. We koken vroeg een hap om op tijd klaar te zijn voor de wandeling naar Delicate Arch. Eén probleempje: wolken en regen. En door de wolken wordt het al eerder schemerig. Helaas geen mooie zonsondergang. Hoewel we het park al weer ingereden waren maken we rechtsomkeert. Jammer, maar dit hoort bij reizen, you know!
We vereren het centrum van Moab met ons hoge (ja, onze lengte valt op) bezoek.

In het donker nemen Dennis, Youri en ik nog een frisse duik in het zwembad.