Dag 20: Himeji-jo en een mooie tuin in Yokayama

Vanochtend bezoeken we het witte Himeji kasteel, gebouwd begin 17e eeuw. Dit is een van de weinige nog volledig originele kastelen (de meeste zijn fors verbouwd, vernietigd door brand, oorlogen of aardbevingen, of volledig nieuw herbouwd) en geldt als hoogtepunt van de kasteelbouw in Japan. Het is warm vandaag en het publiek stroomt al vroeg massaal naar deze toeristische topper. De afgelopen 50 jaar zijn renovatiewerkzaamheden uitgevoerd, en de afgelopen 5 jaar was het kasteel zelfs dicht. Afgelopen maart is het weer open gegaan. Timing is belangrijk ;-).
Het kasteelcomplex is groots en schitterend om te zien. Echt een beauty. Je kunt er helemaal door heen, maar zoals ook in Matsumoto is de binnenkant heel sober. De pracht zit dus aan de buitenkant. Tijdens WOII is het witte kasteel zwart gemaakt om de geallieerden het moeilijker te maken zich te oriënteren vanuit de lucht. Het kasteel is gelukkig niet gebombardeerd, zoals wel andere delen van de stad.
Twee treinen brengen ons naar Okayama. De laatste is een stoptrein. Die schiet niet erg op maar we rusten wel lekker uit. Het landschap is niet erg mooi. Meer bebouwing dan rijstvelden. Zo’n 15% van Japan is slechts bewoonbaar, dus die 127 mln inwoners nemen de beschikbare valleien steeds meer in beslag, terwijl er ook ruimte moet zijn voor landbouw en veeteelt (hoewel geen enkel vee hebben gezien). Opvallend is dat tegen de bergen aan nauwelijks (nog?) gebouwd wordt. De stedenbouw is wat we er tot nu toe van gezien hebben bepaald saai en eentonig. Terecht koesteren de Japanners hun prachtige oudheden, maar wat ze sinds WOII neergezet hebben mag geen naam hebben. Geen creativiteit, allemaal efficiënt gebouwd beton. Alleen het Kyoto Station van glas en staal vonden we bijzonder.
Het hotel Mitsui Garden ligt direct naast het station: 150 euro per nacht voor 2 kamers, voor ons aan de dure kant. Okayama is als een oven, zo warm. We rusten 3 kwartier uit op de hotelkamer. En dan nemen we een boemeltram naar Koraku-en, `een van de drie mooiste tuinen van Japan`. Gecreëerd in 1700, vanaf 1884 voor de gewone mensen opengesteld, in 1934 beschadigd door overstromingen en in 1945 door bombardementen van de geallieerden. De tuin is groot en inderdaad mooi, maar wat minder Japans aandoend door het vele gras. We wandelen er rustig doorheen en nemen de uitgang richting Okayama-jo, ook weer een kasteel. Deze is zwartkleurig en niet meer origineel. Okayama is 1945 fors gebombardeerd vanwege de aanwezige oorlogsindustrie. In 1966 is het kasteel opnieuw gebouwd. Het contrast met de toeristenstoom van Himeji-jo kan niet groter, het is er nogal desolaat.
We nemen de tram terug naar ons hotel en verfrissen met een douche. Broodnodig want we plakken aan alle kanten. Als Marit doucht voel ik om 17.55 een paar trillingen in het gebouw. Een aardbevinkje. Niets bijzonders hier. Marit en de kids hebben niets gevoeld. Marit ziet later op de avond op een website dat deze plaats vond om 17.53 uur met het epicentrum bij het westelijke punt van het eiland Shikoku, toch zeker 100km hier vandaan.`s Avonds eten we geweldig leuk, lekker en uitgebreid voor toch maar 64 euro in een druk restaurant. Uit eten gaan is gelukkig een stuk goedkoper dan in Nederland.