Zeilen op Laguna Bacalar
Blijf op de hoogte en volg Marit, Max, Dennis en Youri
11 November 2019 | Mexico, Bacalar
Hier mag je meestal 90 km/uur rijden, soms 100 en soms 110. Het is vandaag niet al te warm, zo’n 28 graden. In het stadje Felipe Carillo Puerto is een omleiding. Een vriendelijke meneer agent op de motor helpt ons persoonlijk om het stadje weer te verlaten naar het zuiden, alsof maps.me of google maps nooit bestaan hebben. De resterende 125 km gaan vlotjes en rond 12.30 uur arriveren we in Bacalar. Dit is een voormalig ’onontdekte backpackersplaats’ van zo’n 13.000 inwoners die momenteel toeristisch booming is. Het ligt aan een prachtig zoetwatermeer dat via ondergrondse gangen en regen continue gevuld wordt en afwatert naar de zee.
Vanaf hier is het een half uurtje rijden naar Belize.
We checken in in hotelletje Moon Lagoon en boeken een zeiltocht met andere toeristen over het meer. Om 15.00 uur verzamelen we met een Duits en Mexicaans stel en 2 gidsen: een Mexicaan en een Australische. Leve de globalisering. Het waait zacht als we vertrekken. We bezoeken 2 cenotes in het water, waarvan een heel groot met een diameter van zeker 100 m. Er zijn veel roofvogels waarvan we de naam niet weten, maar die slakken uit het water vist.
Dan leren we iets bijzonders. In het meer bevinden zich stromatolieten. Ooit van gehoord?! Deze representeren de oudste vorm van leven op aarde! Stromatolieten zijn volgens Wikipedia sedimentaire gesteentes van biologische oorsprong. Stromatolieten gelden als de vroegste structuren die zijn ontstaan door levende organismen. Ze ontstonden al 3,5 miljard jaar geleden. De oudst bekende fossielen zijn overwegend stromatolieten. Daardoor wordt aangenomen dat ze aanwijzingen kunnen geven over hoe het leven op aarde zich tot complexere vormen heeft ontwikkeld. Wow! De oudste bevinden zich in Australie: 3.5 miljard jaar oud!
En in Laguna Bacalar bevinden zich de meeste en grootste op aarde.
We snorkelen in het azuurblauwe, warme water en zeilen (lees dobberen) heel langzaam naar de overkant van het meer. Omdat het bijna windstil is gaat de kapitein het ondiepe water om de boot als een trekschuit voort te brengen. Richting het Bird Island stoppen we, zwemmen we wat, eten we fruit en wachten tot de zonsondergang. Prachtig! Maar nu nog terug zonder wind en zonder motor. In het donker worden we opgehaald door een motorboot. Slechte zeiltocht, maar wel gezellig.
’s Avonds eten we in het centrum van Bacalar in een Mexicaans restaurant taco’s, guacamole en bonensoep.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley