Punta Laguna en Maya ruïnes Cobá

Vanochtend zijn we de dag gestart met een heerlijk groepsgesprek met Dennis in Delft en Youri in Beesd. De humor zat er gelijk weer goed in ;-).
Na het ontbijt rijden we met de auto in een uur naar Punta Laguna. Dat ligt 18 km ten noorden van Cobá. Zo’n 50 jaar geleden gingen 3 broers, rubberbomenmelkers, rondtrekken om een nieuwe plek van bestaan te vinden. Ze vonden een prachtig meer en vestigden zich daar. Er kwamen wat mensen bij in de loop der jaren. En 30 jaar geleden werd door het oerwoud een weg vanuit het noorden naar Coba gelegd. De wegwerkers bouwden een paar hutten en sliepen daar maandenlang. Nadat de weg klaar was en de wegwerkers wegtrokken, nam een aantal maya’s de hutten in bezit. En de kinderen van de drie broers wilden ook wel bij de weg wonen. En zo ontstond een klein dorpje. Hier werd een natuurpark gevestigd. En die hebben we vandaag bezocht!
Het is heel rustig als we aankomen. We betalen 14 euro entree en wandelen naar een cenote met een smalle ingang. We gaan niet naar beneden en wandelen door de jungle door naar het prachtige meer. Een groep Fransen komen met een kajak aan. Vanaf daar gaan we weer de jungle in op zoek naar apen. En ja hoor, binnen 10 minuten vinden we een groep spider monkeys! Die hebben we ook in Costa Rica gezien. We lopen weer door en hopen ook de brulapen weer te zien. Ze brullen niet midden op de dag, dus dat wordt goed zoeken.
Via een ander groepje toeristen met een gids worden we getipt op een andere groep spider monkeys, erg hoog in de bomen. En even later via hen ook twee rustende brulapen erg hoog in een boom. Gespot!
Terug bij de ingang kletsen we gezellig wat met een maya vrouw en zoontje en twee nichtjes die souvenirs aan de man proberen te brengen. Erg leuk. We krijgen 2 armbandjes cadeau als vrienden, nadat we een kwartier gezellig gekletst en gegeind hebben. Wij willen echter toch betalen en geven ze wat geld.

In Cobá eten we in een Mexicaans tentje, toevallig met de groep Fransen, gegrilde kip met rijst, heerlijk. En rijden we de laatste kilometers naar de oude Maya stad. Deze stad bereikte eerder zijn piek dan Chichen Itza en Tulum. Archeologen denken dat er op een gebied van 70km2 zo’n 50.000 mensen hebben gewoond! Ook zijn er wegen gevonden die de Mayasteden hebben verbonden. Cobá was lange tijd een belangrijk kruispunt. Hier is een weg van 100 km lang.
Het gebied is net als in de Indiana Jones films. Veel groen, veel nog niet gerestaureerde tempels / rotsheuvels. Het eerste onderzoek dateert van 1891. Na expedities tot 1930 gebeurde er niets meer aan opgravingen, tot 19373. Geschat wordt dat zich in het gebied 6500 bouwwerken bevinden, dus er is nog veel te onderzoeken.
We lopen na Chitzen Itza, Ek’Balam en Tulum voor de 4e keer in een oude Mayastad en het blijft boeien. Elke stad ziet er echt weer anders uit. De Cobá ruïnes laten zich op 3 plekken goed zien; we moeten wel flinke loopafstanden afleggen. Alle delen zijn prachtig.

De hoogste tempel van Noord-Yucatan staat hier: 42 meter. Via een touw mag je hem beklimmen. Marit blijft beneden, ik klim omhoog. Iedereen komt zwetend en zwaar ademend boven aan. Mijn conditie is prima als ik boven kom en al dat gepuf hoor. Wat een prachtig uitzicht over de groene oase om mij heen!
De afdaling naar beneden doe ik geconcentreerd; een foutje kan hier flinke gevolgen hebben.
Marit heeft ondertussen met een Mexicaanse oma gepraat. Ze vertelt trots dat ze binnenkort 80 jaar wordt! Niet te zien! Even later sluiten zoon en kleindochter ook aan. Marit schiet een foto die ze ’s avonds naar hen zal mailen.

Onderweg ziet Marit een toekan hoog in de boom. Prachtig beest. Knap hoor dat ze die gezien heeft!

Flink bezweet bereiken we weer de auto en kachelen terug naar Tulum.