dag 9: Van tempel naar tempel

Vanochtend willen de kids graag uitslapen. Ik ga er alleen op uit om de morning market te bezoeken. Veel westerse toeristen daar. En meloenen van 25 euro. Het is al weer vroeg warm. Ik zoek en vind een bakker om verse broodjes mee te nemen, maar die is helaas dicht. Dan maar langs de supermarkt om een ontbijtje in te slaan.
Om een uur of 11 gaan we een uitgezette wandeling door Takayama doen, de Higashiyama Hiking Course. Die voert ons eerst door de oude stad en dan door rustige straatjes naar het Shiroyama park. Dit park, natuurlijk ook weer vol met tempels, was de afgelopen maand gesloten en is gisteren weer open gegaan… vanwege gevaar voor beren. Er zijn enkele mensen aangevallen geweest. Wij wagen het er toch op. Youri en ik met een steen in de hand. Je weet tenslotte maar nooit. Er is vrijwel niemand maar het is het ook op het heetst van de dag. Onderweg komen we een Australisch stel op de fiets tegen, ook uit J-hoppers. Verder geen Japanner te bekennen. Maar Japanners zijn ook een heel bang volk heb ik gelezen. Bang voor alles. Auto-ongelukken, ziektes, overstromingen, vulkaanuitbarstingen. En zeker voor beren! Maar de coole Mouwentjes zetten door. Een keer schrik ik wel van het struikgewas, maar het blijkt gelukkig slechts de wind. We gaan niet te ver het park in, en zingend (om onze berenvrienden te laten weten dat we er zijn) verlaten we het weer. Vervolgens gaat het pad langs een reeks tempels. Het is echt fantastisch mooi, zoveel religieuze oudheden bij elkaar. Youri is het na 3 uur hiken met 32 graden echter wel zat. En gelukkig zijn we weer zo bij het stadscentrum, want Takayama is niet groot. Om 15.00 uur lunchen we heerlijk in een klein leuk restaurantje. De jongens en ik nemen een noodlesoup, maar Marit neemt een uitgebreid typisch Japans menu. Zowaar is Marit het Japanse eten nog niet zat! Ze zit te smullen.
Terug in de guesthouse rusten we uit. ’s Avonds gaan we naar de McDonald’s, en het smaakt ons na een week bijna alleen maar Japans eten erg goed! We lopen terug in 27 graden warmte. Op de kaart hebben we nog eens nagekeken, het hoofdeiland van Japan ligt ter hoogte van Zuid-Spanje en Noord-Marokko. Dus dat het hier vaak over de 30 graden is, is niet verwonderlijk. En wat is het toch heerlijk dat je door het vrijwel ontbreken van criminaliteit gewoon altijd zorgeloos over straat kan lopen, al is het nog zo donker en stil!
In de guesthouse spelen we nog een spelletje Rummikub en kletsen we wat met andere toeristen. We merken dat je aan de andere kant van de wereld zit; veel meer Amerikanen, Australiers en andere Aziaten dan Europeanen. De Griekse Eurocrisis, die ik wel nauwgezet volg, zal hier niet tot een Grieks drama leiden… Vandaag heb ik een ander Nederlands gezin gespot, en dat is echt een uitzondering. Er zijn wel wat meer Franse gezinnen en een Deens gezin.