Dag 2. Op jacht naar een nieuwe camera!
Door: Max
Blijf op de hoogte en volg Marit, Max, Dennis en Youri
07 Juli 2015 | Japan, Tokio
Maandag.
Na een rommelige jetlagnacht slapen we uit. Youri en ik halen lekkere broodjes bij de bakker tegenover ons appartement. Pas om 11.45 uur vertrekken we uit ons appartement. Station Kamegome is vlak voor de deur, dus hupsakee de trein in naar Akihabara, het electronica walhalla van Tokyo. Want Marit wil al langer dan een jaar een mooie fullframe Canon kopen en in Japan zijn die een stukkie goedkoper. We struinen de wijk door en gaan links en rechts prijzen bekijken. Dennis en Youri vermaken zich prima met al die games. Ook veel gokhallen en grijpapparaten hier. Om 14.30 uur ga ik terug naar het appartement, want onze koffers worden tussen 15.00 en 17.00 uur nabezorgd. Zou je denken. En ja hoor, zo punctueel als de Japanners zijn, om 15.00 uur als ik aankom staat er al iemand keurig te wachten. Zo, onze 2 koffers weer terug, da’s opgelost.
Ik eet heerlijke noodlesoep bij het station, Marit en de kids eten in Akihabara. De restaurantprijzen vallen erg mee. Voor 8 - 15 euro kun je prima eten. Hoezo Japan duur? En dan is door het gedoe met de Griekse regering afgelopen weekend nog de yen koers 2% t.o.v. de euro gestegen ook…
Terug in Akihabara verzamelen we weer. Dennis en Youri zijn beland in Super Potato Retro-kan, een electronica winkel geheel specialiseerd in oude spelcomputers en games. Ze vinden het fantastisch. Marit wil graag bij een Bic Camara winkel kijken en daarom pakken we de metro naar station Yurakocho. In de Bic Camara zaak vindt Marit wat ze zoekt. Een Canon 5D mark III en een Canon 24-70mm f/2.8 lens. Taxfree, nog wat onderhandelen en we hebben ruim twee vliegtickets terugverdiend t.o.v. de goedkoopste Nederlandse prijzen ;-).
We lopen door Ginza heen, volgens de Lonely Planet `Tokyo’s answer to New York’s Fith Ave`. En dat klopt. Er zijn veel luxe warenhuizen en merkshops. En je kunt er vierkante meloenen kopen voor 10.000 yen (= 74 euro). Net voor sluitingstijd sjezen we nog snel door Sony Center. Weer in Akihabara eten we Japans. Heerlijk! Wel raar, wij zitten als toeristen in een kuil en de Japanse gasten keurig aan een tafel met normale stoelen…
We tuffen 7 haltes terug met de Yamanote trein naar ons appartement. Marit verkent natuurlijk gelijk haar splinternieuwe aanwinst!
Na een rommelige jetlagnacht slapen we uit. Youri en ik halen lekkere broodjes bij de bakker tegenover ons appartement. Pas om 11.45 uur vertrekken we uit ons appartement. Station Kamegome is vlak voor de deur, dus hupsakee de trein in naar Akihabara, het electronica walhalla van Tokyo. Want Marit wil al langer dan een jaar een mooie fullframe Canon kopen en in Japan zijn die een stukkie goedkoper. We struinen de wijk door en gaan links en rechts prijzen bekijken. Dennis en Youri vermaken zich prima met al die games. Ook veel gokhallen en grijpapparaten hier. Om 14.30 uur ga ik terug naar het appartement, want onze koffers worden tussen 15.00 en 17.00 uur nabezorgd. Zou je denken. En ja hoor, zo punctueel als de Japanners zijn, om 15.00 uur als ik aankom staat er al iemand keurig te wachten. Zo, onze 2 koffers weer terug, da’s opgelost.
Ik eet heerlijke noodlesoep bij het station, Marit en de kids eten in Akihabara. De restaurantprijzen vallen erg mee. Voor 8 - 15 euro kun je prima eten. Hoezo Japan duur? En dan is door het gedoe met de Griekse regering afgelopen weekend nog de yen koers 2% t.o.v. de euro gestegen ook…
Terug in Akihabara verzamelen we weer. Dennis en Youri zijn beland in Super Potato Retro-kan, een electronica winkel geheel specialiseerd in oude spelcomputers en games. Ze vinden het fantastisch. Marit wil graag bij een Bic Camara winkel kijken en daarom pakken we de metro naar station Yurakocho. In de Bic Camara zaak vindt Marit wat ze zoekt. Een Canon 5D mark III en een Canon 24-70mm f/2.8 lens. Taxfree, nog wat onderhandelen en we hebben ruim twee vliegtickets terugverdiend t.o.v. de goedkoopste Nederlandse prijzen ;-).
We lopen door Ginza heen, volgens de Lonely Planet `Tokyo’s answer to New York’s Fith Ave`. En dat klopt. Er zijn veel luxe warenhuizen en merkshops. En je kunt er vierkante meloenen kopen voor 10.000 yen (= 74 euro). Net voor sluitingstijd sjezen we nog snel door Sony Center. Weer in Akihabara eten we Japans. Heerlijk! Wel raar, wij zitten als toeristen in een kuil en de Japanse gasten keurig aan een tafel met normale stoelen…
We tuffen 7 haltes terug met de Yamanote trein naar ons appartement. Marit verkent natuurlijk gelijk haar splinternieuwe aanwinst!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
